Kimolos Island, CYCLADES
«Kαλώς ήλθατε στο γάμο μας!»
Ο γάμος της Μακρίνας και του Κωνσταντίνου στην πανέμορφη Κίμωλο ήταν μια εμπειρία που ξύπνησε μνήμες από παλιά αυθεντικά καλοκαίρια, απορρύθμισε ευχάριστα τη ρουτίνα της δουλειάς μου και με συγκίνησε με την απλότητά του. Η φύση του νησιού που οι Βενετοί ονόμασαν «Ασημένια» (Αρτζεντιέρα) αρκούσε από μόνη της ως στολίδι για το γάμο τους όπως οι ίδιοι μού είπαν, οπότε έμειναν στα απλά και ωραία που προσφέρει το νησί: απίστευτες παραλίες, ασβεστωμένες αυλές πνιγμένες στα γεράνια και τις βουκαμβίλιες, στενά λαβυρινθώδη δρομάκια μέσα στο Χωριό – τη Χώρα της Κιμώλου – η ιστορική πετρόκτιστη εκκλησία του Άγιου Ιωάννη του Χρυσοστόμου με λιτή διακόσμηση για την τελετή και η πανέμορφη «Αυλή του Σάμπλου» για το πάρτι που ακολούθησε.
Με ένα σχετικά απλό αεράτο νυφικό και λουλούδινο στεφάνι η Μακρίνα έζησε την πιο μαγική και παραμυθένια στιγμή έχοντας δίπλα της τον πατέρα της και τέσσερα παρανυφάκια να την συνοδεύουν μέσα από τα στενά σοκάκια της Χώρας στην εκκλησία όπου την περίμενε ο άντρας των ονείρων της. Ο Κωνσταντίνος με casual λινό πουκάμισο και με μια εκπληκτική ανθοδέσμη είδε την καλή του να καταφτάνει, πανέμορφη, λαμπερή και χαμογελαστή, έτσι όπως ακριβώς την είχε φανταστεί.
Ο γάμος του ζευγαριού ήταν ένα πάρτι χαράς όπως οι ίδιοι επιθυμούσανε, με τους πιο σημαντικούς ανθρώπους γύρω τους. Οι ευχάριστες στιγμές ήταν πολλές. Ακολούθησα το ζευγάρι σε μια μίνι «κρουαζιέρα» με βαρκάκι στα καταπράσινα εξωτικά νερά του ηφαιστειογενούς ορεινού νησιού που χαρακτηρίζεται από τη μοναδική ποικιλία πετρωμάτων με κυρίαρχη την λευκή κιμωλία (έτσι βγαίνει και το όνομα του νησιού). Κρατήθηκα για να μην βουτήξω σε αυτόν τον επίγειο παράδεισο και υποσχέθηκα στον εαυτό μου ότι θα επιστρέψω κάποια στιγμή να αποδώσω τις τιμές μου στο μέρος! Η νύχτα μάς βρήκε σε μια από τις πολλές παραλίες του νησιού να διασκεδάζουμε σε ένα beach party που φωτίστηκε από δεκάδες φαναράκια που απελευθερώθηκαν στον κατάμεστο από αστέρια ουρανό της Κιμώλου.
Σε αυτόν το γάμο δεν υπάρχει βιβλίο ευχών, αλλά κι εγώ όπως και όλοι οι καλεσμένοι θα μπω στον πειρασμό να βγάλω τη δική μου φωτογραφία με κάμερα instant γράφοντας μια ευχή από καρδιάς:
«Μείνετε απλοί, χαμογελαστοί και αγαπημένοι για πάντα. Κωνσταντίνε και Μακρίνα, να ριζώσετε!» (κλεμμένο από το στόμα ντόπιας γιαγιάς που πέταξε το δικό της ρύζι στα παιδιά!)
